Ago Nhialic puɔ̈k nɔm en ë nyuöthic an, “Ee yic, aŋiɛc nɔn ë looi yïn en në ɣɛɛr ë piɔ̈u. Ee yen ë gɛ̈l Ɛn yïn, ke yï cïï ya bï wööc piɔ̈u, yen akɛ̈n Ɛn yïn tɔ jak en.
Agokï wɛ̈ɛ̈tken ku duetken aa gam ke ke ye miɔ̈c de nyop de yiëth, ayek jam në yiëth, ku cɔ̈ɔ̈rkï në tït ke yiëth nïïm, acïk röt ɣɔ̈c luɔi de kërac në Bɛ̈nydït nyin, ku kënë acï Bɛ̈nydït tɔ göth arëët.
Ku nɛ̈k wënde ke ye miɔ̈c ye nyop ëbɛ̈n, cɔ̈ɔ̈r en, ku lɛm yiëth ku looi athuɛ̈ɛ̈th, ku ee ka bï tuöl wadäŋ caar. Ë kajuëc rac looi në Bɛ̈nydït nyin, ago Bɛ̈nydït gɔ̈th arëët.
Në luɔi cï en kööl tök lueel, kööl bï en löŋ de pinynɔm guiir ë piathëpiɔ̈u në raan cï tɔ ye bɛ̈ny ee löŋ guiir, ku acï kënë tɔ ŋic kɔc kedhie an, ee jam yic, në jön cï en e jɔ̈t bei ë kɔc cï thou yiic!”
Acï bï aa yen! Yeka, tɔ Nhialic ee yic, ciɛk an, ye raan ëbɛ̈n alueeth, acït man cï e gɔ̈ɔ̈r an: “Luɔi bï yï tɔ piɛthpiɔ̈u në wël lueel, Ku luɔi bï yïn kɔc tiaam të guiirë löŋdu.”
Raan ë luel en an, “Du lɔ we tiiŋ de raan däŋ,” acï lueel ayadäŋ an, “Du raan däŋ näk abï thou.” Ku ënɔɔnë, të kën yïn cak lɔ we tiiŋ de raan däŋ, ku cï raan nɔ̈k acï thou, ke yïn cï aa raan cï löŋ wööcic.
Na wën, ke ya tïŋ paannhial aɣɔ̈ɔ̈r, na wën, ke jöŋgör akuur tul, ku raan rɛ̈ɛ̈r ë yekɔ̈u, acɔl Adöt ku cɔl Yic, ku ee piathëpiɔ̈u yen aye löŋ guiir ku yen aye tɔŋ lɛɛr.