Tɔŋdɛn biökkï në abëël wïïrken yiic acïnkï thaarden, acïn raan bï jam ë gɛ̈ɛ̈r luɛɛl! Wo bï kajuëc ke rem de tɔŋ de ater tɛ̈k röt, ku abïk juëc aläl ayï ŋɔl abïï tɛ̈k. Bɛ̈nydït guöp yen abï aa meliŋda, abï we mac ë Yen ku gël wook.
Ku wo bï dhil tïc ë thööny de Kërtho nɔm wodhie, thööny de guiëërëlöŋ, ago raan ëbɛ̈n käŋ yök ka bï röŋ në kë cï looi ë guöpde yic, nɔn ee yen këpiɛth, ku nɔn ee yen kërac.
Lööŋkɛn cï guiir ayek yith ku piɛthkï ëgɔk, luɔi cï en löŋ de gök de akɔɔrröör guɔ guiir atuc, akɔɔrröör wään cï piny riɔ̈ɔ̈k ë bɛɛlde, ago riɛm de lïïmke guöör ëliŋliŋ ë yen.”