na de riääk cï tuöl tëde keek, cït man ë tɔŋ, ku juäi, ku nɔn ee cɔk, ka aduëërkï bɛ̈n, bïk bɛ̈n kɔ̈ɔ̈c ë Luaŋdït nɔm, të ye ë yïn lɔ̈ŋ thïn. Aduëërkï yïn lɔ̈ŋ në kadhal keek, ku yïn duëër jamden piŋ ku kony keek.
Ku biäk thiin cï döŋë abä dhiim apiɛth, cït man ye ateek dhiim në mac, dhiɛɛm keek në dhiëm adhääp. Ku ëtɛ̈ɛ̈n, abïk ɛn jɔ aa lɔ̈ŋ, ku abä keek aa piŋ thook. Abä nyuöth keek nɔn ye kek kɔckï, ku abïk jɔ gam nɔn yan Nhialicden.
Raan guiir wël, ke ke guiir cït man ee kek wël ke Nhialic, raan loi ka ke kɔc ë looi në riɛl cïï Nhialic yiɛ̈n en: ke Nhialic bï dhuëëŋ yök në Yecu Kërtho ë këriëëcic ëbɛ̈n, Raan de nɔm dhuëëŋ ku ciɛɛŋ aɣet athɛɛr ya. Amiin.
Tën ee we cäk thook në biäk de rin ke Kërtho, ka ye thieithieei week, Wëi ke dhuëëŋ ku Wei ke Nhialic ë ke rɛ̈ɛ̈r ë wegup: ee ke bï aa läät tëde keek, ku ye dhuëëŋ tëde week.
Na wën ke Nhialic ë liep kuur thok në Leɣi, ku bɔ̈ pïïu bei thïn. Na wën cï Thamthon dek, go riɛlde rɔt puk, ku jɔ ɣɔ̈ɔ̈r. Go ee nyinë cäk an, “Ɣakkor.” Aŋoot ë Leɣi aɣët cï ee köölë.”