11 Acïkï ya bï bɛ tiaam, ku abä ŋic nɔn mit yïn piɔ̈u wekë yɛn.
Lecku Bɛ̈nydït, Raan kën wook tɔ riëëk ë kɔc ke aterda.
Du bï tɔ lueel ë kɔc ke aterdï an, “Acuk tiaam.” Du ke bï tɔ mitpiɔ̈ɔ̈th në löny cän löny.
ee piɔ̈u miɛt kekë kɔc ee yen riëëu, kɔc ee nhiëërdɛn agɔk ŋɔ̈ɔ̈th.
Ee Yïn aŋääth, Yïn Nhialicdï. Du ɛn bï yɔ̈ɔ̈r guöp, du ɛn bï tɔ tiɛɛm ë kɔc de ater në yɛn!
Yïn kën ɛn päl kɔc ke aterdï bïk a peec, Yïn cï ya gäm nɔm lääu bän lɔ të kaar.
Du bï tɔ luelkï an, “Acuk jɔ nyaai! Kë kɔɔrku acuk jɔ yök.”
Bɛ̈nydït nyuöthë yɛn piathdu, ago kɔc ee yɛn man yäär, të le kek e tïŋ nɔn cïï Yïn ya gäm kuɔɔny kekë duöt de piɔ̈u.
Kiëtkï diɛt Bɛ̈nydït! Lɛckï Bɛ̈nydï! Ee kɔc yɔŋ luök në kɔc ee karɛc looi cin.
Ɣɔn cï en bäny yak ayï riɛl, tɔ ke ë ka bï kɔc woi, ago keek thel në tiëm cï en ke tiaam ë yen.