We cä nyuöth këriëëc ëbɛ̈n, luɔi bä wek aa luui aya, aguɔkï kɔc kuanynyïïn dhil aa muk, ku yak wenïïm tak në wël ke Bɛ̈nydït Yecu, wään lueel en en an, ‘Raan yïn raan däŋ käŋ, yen aye thieei awär raan ë yïnë käŋ.”’
Wek lëkku, wek mïthëkɔckuɔ an, Yak kɔc ee löŋ yalic nen, yak kɔc ee piɔ̈ɔ̈th riɔ̈ɔ̈c muk piɔ̈ɔ̈th, yak kɔc kɔ̈c kony, yak piɔ̈ɔ̈th liɛɛr në kɔc kedhie.
Nhialic ee käŋ ŋiëc tiiŋiic ku cïï nɔm ee määr ë luɔiduön cäk looi, ku nhiëër cäk nyuöth En ɣɔn cä wek kakë kɔc ɣerpiɔ̈ɔ̈th looi, ku ŋuɔɔtkï ke ke luɔikï keek aɣet cï ënɔɔnë.
Go mamɔɔcde ye luɔp an, “Ë yï lɔ rɛɛp kiithkë yök ënou ëbɛ̈n aya? Ee dom ëŋa ë le yïn kuany thïn? Athiɛɛi de Nhialic abï tɔ̈u ke raan ë lɔ yï dhuëëŋ guöp!” Go Ruuth lɛ̈k mamɔɔcde nɔn ë le yen kuany dom de raan cɔl Bowadh.