Na wën ke Debid ë jɔ amatnɔm ëbɛ̈n yɔ̈ɔ̈k an, “Lɛ̈kkï Bɛ̈nydït Nhialicdun thieithieei!” Ago amatnɔm ëbɛ̈n Bɛ̈nydït Nhialic de kuarken lɛc nɔm, ku jɔkï kenïïm guöt piny, në riëëu rïïu kek Bɛ̈nydït ku melik aya.
Go Melik Ɣedhekia kekë bäny ke baai, gokï Lebai yɔ̈ɔ̈k bïk Bɛ̈nydït piɔɔny ë diɛt ɣɔn thɛɛr gɛ̈ɛ̈r ë melik Debid kekë Athap monydaai. Go kɔc kedhie ket ke ke mit piɔ̈ɔ̈th ku tukkï kemiɔl ku lɛmkï Nhialic.
Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Kɔc pelnïïm ë ke cïï röt ee leec në pɛlënɔmden, ku kɔc ril ë ke cïï röt ee leec ë riɛlden, ku kɔc kueth ë ke cïï röt ee leec ë kuɛthden.
Na kɔɔr raan bïï rɔt lɛɛc, në ë leec rɔt në luɔi cï yen Yɛn ŋic, ku cï kakï yök yiic, në biäk tɔ̈u ë nhiëërdiën agɔk ke yen, ku Yɛn ee yic kekë piathëpiɔ̈u looi. Kek kak ee Yɛn tɔ mitpiɔ̈u ka. Acä lueel, Yɛn Bɛ̈nydït.”
Acït man kaar ɛn en arëët ku ŋääth an, bï ciën kë bän yäär, ku yɛn bï nyin riɛl arëët, ago Kërtho lɛc yök ë këdï ënɔɔnë, acït man ee yen en yök ëcaŋɣɔn, ayï të piëër ɛn, ayï të thuɔɔu ɛn.
ku lueel ë röl dït, an, “Riëëukï Nhialic, ku lɛckï nɔm: thaar bï en löŋ guiir kï, cï bɛ̈në: jakï Raan lam Raan ë cak nhial ku ciɛk piny ku wɛ̈ɛ̈r ku awɛɛŋ ke piëëu!”