12 Kɔc acïk nïïm määr në yɛn cït raan cï thou yɛn ë ciët tööny cï thou.
Acï mïthëkɔckuɔ mɛ̈ɛ̈c në yɛn, ku ciët jur tëde kɔc ŋic ɛn,
kɔc raan në yɛn acïk a nyääŋ piny, ku määthkï acïk nïïm määr në yɛn,
Yɛn cïn kony cït dhïïm de mɔ̈u cï yic rɛɛt, ku yɛn kën nɔm määr në lööŋku.
Abä keek dhuööŋ në thieny ë wëëth, abä ke dhuɔŋ piny cït man ë töny ë tiɔp.”’
Kɔc kɔɔr bïk yɛn nɔ̈k ayek wïndɛn ë dɛ̈p dɛɛp, kɔc kɔɔr bïk ɛn luöi tëtöök ayek riääkdï leeŋ, ayek cool ë ciëk ɛn thok.
Pianykï Bɛ̈nydït aɣet athɛɛr! Amiin! Amiin!
Wek bï lɔ thorthor cït tööny ë tiɔp, ka bï ciɛ̈n abɔ̈ny thiin duëër ë atiap muk, ku nɔn gemë pïïu në awuölic.”
ku abï keek aa cieŋ në thieny wëëth, ku abïk thou abïk lɔ thorthor cït man ë töny ke tiɔp, acït man ë riɛl cä yök tëde wäär: