Ku yïn Tholomon wëndï, ye Nhialic de wuur ŋic, ku ye luööi në yïpiɔ̈u ëbɛ̈n, ku në piɔ̈n awai. Në biäk ye Bɛ̈nydït kɔc kɔɔr piɔ̈ɔ̈th kedhie, ku ŋic guiɛɛr ëbɛ̈n ku täk ëbɛ̈n. Na lɔ lɔ kɔɔr abä yök ke nu në yïlɔ̈ɔ̈m, ku na lɔ lɔ rɛɛc, abï yïn cuɔp wei aɣet athɛɛr.
Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Yak tak nɔn cän kɔckï cuɔp wei, cït man ye raan tiiŋde pɔ̈l? Tɔ̈u awereek ke pääl ënou? Yak tak nɔn cän we ɣɔ̈c pɛ̈c bïï we peec cït man ë raan ee mïthke ɣaac ke ke ye lïïm? Ei, wek aake leerë keek ë pɛ̈cic në biäk de awɛ̈ɛ̈ckun, wek aa toocë wei në biäk de karɛc yak looi.
Ku Yɛn bï löŋ cï mac athɛɛr looi wo keek. Yɛn bï luɔi piɛth aa luöi keek ëceŋ, ku abä keek tɔ rïïu Yɛn në kepiɔ̈ɔ̈th ëbɛ̈n, agokï röt cïï be wɛl wei në yanɔm.
Duökï piɔ̈ɔ̈th ee dït në nhiëër ë kajuëc kaarkï, yak piɔ̈ɔ̈th miɛt në ka tɔ̈u në week. Në luɔi cïï Nhialic e lueel an, “Yïn cä bï nyääŋ piny aya ku yïn cä bï kɔn pɔ̈l anandï.”
Na wën ke Thamwɛl ë nöm kuur, ku wec piny në kaam de Midhpa kekë Cen, lueel an, “Bɛ̈nydït acï wo kony ee kakë yiic kedhie.” Ku jɔ ëtɛ̈ɛ̈n cäk an, “Kuur ë kuɔɔny.”