4 Ee tök yen aa liɛm tëde Bɛ̈nydït, ee tök tei yen akaar: ee luɔi bän rëër ë Luaŋdït yic, në akööl ke pïïrdï yic ëbɛ̈n, bä kake piathde aa woi ëtɛ̈ɛ̈n, ku bä luɔi bï yen a wat aa kɔɔr.
Ɣɔn ye Debid melik, cɔŋdït acï bɛ̈n tuöl, abïï run kadiäk lɛɛr. Go Debid Bɛ̈nydït lɔ̈ŋ. Go ë Bɛ̈nydït lɔ̈ŋde piŋ, ku puk nɔm en an, “Thaulo kekë dhiënde adekï gup aciɛɛn, në biäk cï kek kɔc ke Gibiɔn nɔ̈k.”
Miɛtëpiɔ̈u arëët, nyan de Dhiɔn, moc kiɛɛu, nyan de Jeruthalem! Tiëŋkï, melikdun abɔ̈ tënu wek thïn! Abɔ̈ ke cï duaŋ nɔm, ku ë tiam, ku ë rɔt kuɔɔr piny, ka acath në muul kɔ̈u, acath adhäny thiin ë muul kɔ̈u.
Ke acï tɔ̈u ke ye tiiŋ thuööm runke acïtkï thiërbɛ̈t ku ŋuan, ku cïï Luaŋdït ee pɔ̈l, ee ka ke Nhialic looi wɛ̈ɛ̈rwakɔ̈u ku aköl, në reec ee yen cäm rɛɛc ku në pal yen pal.
Ku wook wodhie, wok ee dhuëëŋ de Bɛ̈nydït woi cït man ë wo käŋ woi ë mɛnhdheric, ke cïn lupɔ kum wonyïïn, agoku röt aa puk buk aa ciët täudɛn manë guöp, ku yok dhuëëŋ yök dhuëëŋ ee cool ë ŋuak rɔt, ku ye Bɛ̈nydït en abïï en, yen aye Wëidït.
Luɔi ee yen Nhialic, Raan ɣɔn yöök ɣɛɛrëpiny, an, “Bä bei tëcol, ye piny riaau!” Yen aa riau wopiɔ̈ɔ̈th, agoku riau de ŋïny de dhuëëŋ de Nhialic yök, riau nu ë Yecu Kërtho nyin.
Të cïn en gäm, acïn kë duëër ë raan Nhialic tɔ mit piɔ̈u, ku raan ëbɛ̈n raan ee bɛ̈n tëde Nhialic bï bɛ̈n lam, abï kɔn gam luɔi nu Yen, ku bïï ke gäm athiɛɛi kek kɔc kɔɔr En.
Ku kuëëŋ mël ku lueel an, “Bɛ̈nydït de rɛm, tïŋ ɛn yɛn lïmdu! Tïŋ ee nuandïït cï ya yökë, ku tak ɛn! Du nɔm mär në yɛn! Gämë ya mɛwä, ku të le yïn e gäm ɛn, abä gäm Bɛ̈nydït bï aa këde në pïïrde yic ëbɛ̈n, ku acï bï kɔn muut nɔm anande.”
Go Debid Bɛ̈nydït luɔp an, “Bä lɔ ee kɔckë cök? Ku bä keek gïth?” Go puɔ̈k nɔm en an, “Lɔ ë kecök abä ke lɔ gïth, ku yïn bï kɔc cï peec dɔ̈k nïïm ciëën.”