20 Kony a wëi në abätäu, kony a wëi në riɛl ë jɔ̈k.
Bä Bɛ̈nydït, bä göth we kɔc ke aterdï ku tiam ke! Bä luäkë ya bei në kɔc rac cin në abätäudu,
Bä ee kënë jɔ woi Bɛ̈nydït agut cï nɛn? Luäk ɛn në keek, kony yɛn në ee kɔ̈ɔ̈rkë.
Yäär kɔc kɔɔr aa näkkï yɛn tɔ ke tiam ku mumkï nïïm. Kɔc kɔɔr an yïkï ya guöp bɔ̈t, cuɔpë ke wei abïk yäär.
Bäär të nu yɛn ku kony ɛn, luäk ɛn tëde kɔc ke aterdï.
Bɛ̈nydït Nhialicdï, na de kë cä wööc, na de kërɛɛc cä luöi raan ŋïc wok rëër, ku nɔn cän kake raan de wok ater peec në kë cie yic, na de kë cä looi në ee kake yiic,
Kɔc kɔɔr bïk ya nɔ̈k, ë ke tiam ke ku ë ke nuɔɔn nïïm. Kɔc mitpiɔ̈ɔ̈th në biäk de nuandï, ë ke puk kenïïm në ayäär.
Acï Bɛ̈nydït de rɛm lueel an, “Yaakë rɔt nhial yïn abätäu, ku makë tïn luui yɛn. Yup ke thök ë ke bï thiäi. Yɛn bï kɔckï mak,