Na wën, ë thaar kadhoŋuan, ke Yecu cöt ë röl dït an, “Eloi, Eloi, lama tha bakthani?” Të pukë yen ë thoŋda, yen aye, “Nhialicdï, Nhialicdï, eeŋö ë yïn a nyääŋ piny?”
Go keek yɔ̈ɔ̈k an, “Wëlkï kï, wël wään cä lɛ̈k week, wään ŋuɔɔt ɛn ke ya tɔ̈u wo week an, “Käŋ kedhie abïk dhil aa yith, ka cï gɔ̈ɔ̈r në këdï ë löŋ de Mothe yic, ku tït yiic, ku Diɛt yiic.”
Duökï piɔ̈ɔ̈th ee dït në nhiëër ë kajuëc kaarkï, yak piɔ̈ɔ̈th miɛt në ka tɔ̈u në week. Në luɔi cïï Nhialic e lueel an, “Yïn cä bï nyääŋ piny aya ku yïn cä bï kɔn pɔ̈l anandï.”
Ɣɔn nu Yecu ë piny nɔm, acï Nhialic lɔ̈ŋ ku dhiɛɛu në röldït, lɛ̈ŋ Nhialic Raan duëër en kuöny bei në thuɔɔuwic. Aye lɔ̈ŋ në riëëu ku kuur yen rɔt kuɔɔr piny në Nhialic nɔm, go Nhialic lɔ̈ŋde piŋ.