Na wën aa cï kë lueel ë kɔc piŋ, ke melik ë cɔl kɔc ee diɛt ket bïk lupɔɔkɛn bär tääu, lupɔɔ ke kööl de dhuëëŋ ɣeric, ku lekï tueŋ në rem ë tɔŋ nɔm, ke ke leec Bɛ̈nydït në diɛt an, “Lɛckï Bɛ̈nydït! Nhiëërdɛn agɔk atɔ̈u athɛɛr!”
Keek kedhie abïk riɔ̈ɔ̈c ku abïï arɛɛm ke tiaam, cït arɛɛm de tiiŋ dhiëth. Abïk röt aa liec ë ŋäny ŋäny në riɔ̈ɔ̈c, ku dëpkï nyïïn ë liapliap në ayäär.
Na wën, të ŋoot en ke jam, dï, ke Judath bɔ̈, ee raan töŋ de kɔc kathiëër ku rou, ku bɔ̈ kut dïït ë kɔc në yen ëtök, amukkï abätɛ̈ɛ̈u ku thieec, abïkï tëde bänydït ke ka ke Nhialic ku röördït ë kɔc yiic.
Ee thaar manë guöp, ke Yecu yöök kuut ke kɔc, an, “Ë we bɔ̈ biic cït man ë ka yïn raan tɔŋ, raan ë käŋ rum, ke we muk abätɛ̈ɛ̈u ku thieec, bäk a bɛ̈n dɔm? Ë aköölnyïïn kedhie yɛn ë rëër wo week ëtök Luaŋdït, ke ya wɛ̈ɛ̈t, ku wek kën a dɔm.