14 Yïn bä leec në biäk bï ë kɔc aa riɔ̈ɔ̈c ë Yïn, ka ye looi kedhie ayek göök ku kake gäi. Aŋiɛc ke ëbɛ̈n në yapiɔ̈u.
Yen Raan ee ka gɛ̈iyë ke looi, ka cïï duëërë lëu në yöŋë yic, ku kapiɛth gɛ̈iyë ke cuku ke duëër lëu në kuɛ̈n.
Bɛ̈nydït, Yïn cï kajuëc looi! Acï ke looi kedhie në pɛlënɔm! Pinynɔm acï thiäŋ kekë läiku.
Bɛ̈nydït ee kake gäi juëc looi! Kɔc kedhie kɔc cï piɔ̈ɔ̈th miɛt ë keek, ayek them bïk keek ŋic.
Yïn cï kajuëc luöi wook Bɛ̈nydït Nhialicda. Acïn raan cït Yïn! Yïn cï kïït ke gäi juëc luöi wook. Yɛn cïï duëër jam ë biäkden ëbɛ̈n, kuënden adït aläl!
Ee kë cïï raan piɔlpiɔ̈u duëër ŋic, raan dhɔ̈n acïn kë duëër yökic:
Ku kitkï din ë Mothe lïm ë Nhialic, ku din ë Nyɔŋamääl, luelkï, an: “Yïn Bɛ̈nydït Nhialic Awärjäŋ, luɔidu adït ee kɔc tɔ gäi! Yïn Melik de Juöör kuɛɛrku apiɛthkï ku yek yith!