Go kɔc jɔ lueel an, “Loiku këdäŋ në biäk de Jeremia! Wok bï nïïm aa dɛ bäny de kake Nhialic bï wook aa wɛ̈ɛ̈t, kɔc pel nïïm bï wook aa wɛ̈ɛ̈t, ku tït bï wook aa lɛ̈k jam de Nhialic. Lok ciëku thok, ke wo bï kɔ̈ɔ̈c në pïŋ piŋ wok ka ye lueel.”
Kɔc ke Yithriɛl piɛŋkï kë lɛ̈k week. Cä ciët jɔ̈ɔ̈r tëde week, cä ciët mɔ̈ɔ̈th ku piny rac? Eeŋö ya wek en lueel an bäk lui cï kë nhiaarkï ë wepiɔ̈ɔ̈th, ku nɔn cäkkï bï kɔn bɛ̈n ciëën tëde Yɛn?
Ënɔɔnë të cä wek röl de kaaŋ piŋ, ku aruöör ku thom ku lɔ̈ɔ̈r leŋ ku lɔ̈ɔ̈r dït ku agiɛɛr ku ka kɔ̈k ye gut, guötkï wenïïm piny ku lamkï kë cï käär. Na cäkï loi, ke we bï cuat ë many dɛ̈pic raantök. Yak tak de yanh duëër we kony?”
Raan ee rɔt yiëk ater në ka cï tɔ ye Nhialic ku läm ëbɛ̈n, ayï ka riëëuwë, ku tɔ rɔt dït ë keek, ago rëër ë luaŋdïït ë Nhialic ke ye rɔt tɔ ye Nhialic guöp.