167 Yɛn ee wëëtdu riëëu, anhiaar keek ë yapiɔ̈u ëbɛ̈n.
Lööŋku ayek kake pïïrdï aɣet athɛɛr, kek aye miɛtëpiɔ̈ndï.
Bɛ̈nydït, tïŋ nhiëër nhiaar ɛn wëëtdu, nhiëërduön agɔk, acïï rɔt ee waar, ka Yïn kony yɛn!
Yɛn ë miɛtëpiɔ̈u yök në riëëu de lööŋku, në biäk nhiaar yɛn keek.
Yɛn nhiaar löŋdu arëët! Aya cool ë tak en en yic aköölnyïïn ëbɛ̈n.
Aa nhiaar bä këde yïn piɔ̈u looi Nhialicdï, wëëtdu aya muk në yapiɔ̈u thïn.”
Yɛn mit piɔ̈u wokë löŋ de Nhialic ë yayic thïn,
“Të le thaar bɛ̈n yɛn bï löŋ mac wokë keek, ku lööŋkï abä ke tääu ë kenïïm ku gäär keek ë kepiɔ̈ɔ̈th.”