132 Pɔ̈kë Yïnɔm yɛn ku kokëpiɔ̈u we yɛn, cït man ee Yïn ye luöi kɔc nhiaar Yïn.
Tɛk däŋ bï Bɛ̈nydït piɔ̈u kok kekë yɛn, ku gëm ɛn këpiɛth në biäk cïï Cimei yɛn cieen!”
Kokëpiɔ̈u we yɛn, Bɛ̈nydït, të le Yïn kɔcku kony, mat ɛn wo keek të le Yïn keek luök.
Luɔiyë awundu në nhiëërduön agɔk, ku wɛ̈ɛ̈të yɛn në lööŋku.
Bä tëde yɛn, ku kokëpiɔ̈u we yɛn, në luɔi cän döŋ yatök ku cï kërac a yök.
Tïŋ nuandï ku karɛc cï a yök, ku pälë ya awɛ̈ɛ̈ckï kedhie.
Yïn ee kɔc piɛthpiɔ̈ɔ̈th thieei Bɛ̈nydït, ku nhiëërdu yen ee kön ee ke gël.
Agokï gam. Na wën, aa piŋkï luɔi cïï Bɛ̈nydït ciɛɛŋ cieŋ ë keek arac tïŋ, acïk kenïïm bɛ̈n guöt piny, ku läŋkï.
Ku kuëëŋ mël ku lueel an, “Bɛ̈nydït de rɛm, tïŋ ɛn yɛn lïmdu! Tïŋ ee nuandïït cï ya yökë, ku tak ɛn! Du nɔm mär në yɛn! Gämë ya mɛwä, ku të le yïn e gäm ɛn, abä gäm Bɛ̈nydït bï aa këde në pïïrde yic ëbɛ̈n, ku acï bï kɔn muut nɔm anande.”