129 Wëëtdu ëbɛ̈n ee këde gäi, aya keek riëëu ë yapiɔ̈u ëbɛ̈n.
Yïn cä cɔɔl, kony yɛn, ku yɛn bï lööŋku döt.
Liep yanyin, aguɔ kake gäi tɔ̈u ë lööŋku yiic tïŋ.
Thieithieei në kɔc ë lööŋke tiiŋ yic. Ku rïïukï keek në piɔ̈ɔ̈thken yiic ëbɛ̈n.
Bɛ̈nydït yɛn cï lööŋku kuany cök, du yɛn bï tɔ yäär.
Ŋïny ŋic Yïn yɛn adït aläl.
Kuɛɛr ke Bɛ̈nydït kedhie ee kuɛɛr ke nhiëër agɔk ku piɔ̈n adöt, në baŋ de kɔc ee löŋde döt ku dötkï wëëtde.
Bɛ̈nydït Yïn ee Nhialicdï, Yïn bä dhuëëŋ guöp ku lɛɛc rinku. Yïn cï kagɛ̈iyë looi, në piɔ̈nduön adöt Yïn cï kakuön cï kiëët ɣɔn thɛɛr looi.
Wok cï dhiëth meth! Wok cï gäm mɛwä! Ku yen abï aa bɛ̈nyda. Abï aa cɔɔl an, “Këdïït ë gäi, Mony riit kɔc piɔ̈ɔ̈th,” “Nhialic Awärjäŋ” “Wäärdan Athɛɛr” “Bɛ̈ny de Mät.”
Guɔ rɔt cuat piny ë yecök, an, ja lam. Go ya yɔ̈ɔ̈k, an, “Acie yen! Yɛn ee lïm wo yïn ëtök, ku ya lïm wokë mïthëkɔckun ëtök kɔc ee ya cäätɔɔ ee jam de Yecu döt: ye Nhialic lam!” Wëi ke guiëërëwël kek aye cäätɔ luel këde Yecu.