Ku në tït ke Baal ë ke läŋ yanhden, ku yɛn bï Bɛ̈nydït lɔ̈ŋ, ku Nhialic lɔ lɔ̈ŋ piŋ ku tuuc mac piny nhial yen aye Nhialic.” Go kɔc gam kedhie ku luelkï an apiɛth.
Gokï miɔɔr cï gäm ke nööm, ku kïïtkï, ku läŋkï Baal, aake gɔl lɔ̈ŋ ɣɔn amiäk abï akɔ̈l rɔt puk. Aake ye cööt aläl, an, “Baal piŋ jamda!” Colkï ke ke riäŋ ke ke geeu yïïŋ cïk yïkë piny. Ago ciën röl piŋkï, ku cïn raan piŋ këden.
Na wën, të ŋoot en ke jam, ke luän ɣer ëwic kum ke piny, ku jɔ röl bɛ̈n ë luätic röl luel en an, “Wëndiën nhiaar kï, wëndiën mit ë yapiɔ̈u arëët, yak kake piŋ!”
Wek kɔc nu Roma wedhie, kɔc nhiɛɛr Nhialic, ku cï we cɔɔl, bäk aa kɔc ɣerpiɔ̈ɔ̈th. Ë dhuëëŋdepiɔ̈u tɔ̈u ë weyiic kekë mät, ë ke bɔ̈ tëde Nhialic Wääda kekë Bɛ̈nydït Yecu Kërtho.
Yen dam wek piɔ̈n ë dap kok, cït kɔc cïï Nhialic lɔc, kɔc ɣeriic ku nhiaar ke, ku damkï dhuëëŋ, ku piɔ̈n koor, ku kuur ee raan rɔt kuɔɔr piny, ku rëër ëmääth, ku guöm de kajuëc.