Wek dhuök, miɛtkï piɔ̈ɔ̈th në dhuöökdunic. Yak piɔ̈ɔ̈th miɛt të ŋuɔɔt wek ke we ye dhuök. Luɔikï ka kaarkï bäk ke looi, ku kuanykï kake piɔ̈ɔ̈thkun cök. Ku ŋiɛckï nɔn bï Nhialic löŋdun guiir në këriëëc yak looi yic ëbɛ̈n.
Kën ë lueel Bɛ̈nydït de rɛm kï në biäk de Edom an, “Cï kɔc ke Teman nïïm määr në guiëërdɛn piɛth? Cïn kë duëër ë kɔckɛn ee ke jääm lɛ̈k keek, kë bïk looi? Cï pɛlënɔmden ëbɛ̈n jäl tëde keek?”
“Mɛnh ë raan, kënë ee kë ye kɔc nu në pänydït de Tayer lueel ke ke mit piɔ̈ɔ̈th. Ayek cööt an, ‘Jeruthalem acï riääk! Riɛldɛn de ɣɛɛc ë käŋ ë jäl! Acïï bï bɛ teer ke wook taitai!’
Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Kɔc ke Edom abä keek luöi këtuc, në biäk de karɛc juëc cïk looi. Arëk abïk kɔc ke Yithriɛl, mïthëkɔcken yɔ̈ɔ̈p në abätɛ̈ɛ̈u, abïk jɔ tïc ëgɔk nɔn cïn en kokdepiɔ̈u tɔ̈u ke keek taitai. Ayek tɔ̈u ke ke diu piɔ̈ɔ̈th aköölnyïïn kedhie. Ku ayek agönhden mukic ananden.
Nyuuth de Obadaya kï, nyuuth ë nyuth ë yen kë cïï Bɛ̈nydït Nhialic lueel në baŋ de kɔc ke Edom. Bɛ̈nydït acï tunyde tuöc juöör, ku jamde acuk piŋ ke lueel an, “Bäk kïïtku röt! Yïnku tɔŋ kɔc ke Edom!
Wek kɔc wun ë Capir, wek bïï peec ke we cath ë wekɔ̈ɔ̈th në cäth ayäär. Ku kɔc rɛ̈ɛ̈r Dhaanan, acïkï duëër bɛ̈n bei wunden. Ku të la wek kɔc ke Bethedhel piŋ akïïu, ke ŋiɛckï nɔn cïn en luääk nu ëtɛ̈ɛ̈n.
Agönh ë Bɛ̈nydït abɔ̈ të nu wek gupkun ka bäk yök aya, ka we bï ciët ka cï wiɛɛt ku kɔc abïk we bɛ aa dɔl gup. Ku luɔi duëër kek we dhuëëŋ gup ke abïk we bɛ biɔɔn gup ka we bï yäär.