Na wën ke tunynhial, cït guöp raan, ke riny yeciin tueŋ ku jiɛk yathok. Guɔ lɛ̈k en an, “Bɛ̈ny, nyuuthë acï yɛn tɔ kɔ̈c aläl, ka acïn luöi kɔ̈ɔ̈c ë lɛth lɛthë yɛn.
Na wën, acï Yecu kut ë kɔc tɔ jël, ke lɔ ɣöt, go kɔckɛn ë piööcë bɛ̈n të nu yen, bïk ku luelkï an, “Wɛ̈ɛ̈rë wook kääŋ thar, kääŋ ë wɛ̈ɛ̈l röör cï wɛɛr domic.”
Na ëlë, ke gök bï Wën ë Raan ŋic abï jɔ tïc tënhial, ago dhiëën ke piny nɔm ëbɛ̈n, agokï keyöth biɔ̈ɔ̈k ke ke dhiau, ku abïk Wën ë Raan tïŋ abɔ̈ ë luäät yiic nhial ke cath ke riɛl dït ku dhuëëŋ dït.
Të cä wek kënhiɛɛny ee käŋ riɔ̈ɔ̈k tïŋ, kënhiɛɛny cï lueel ë tiët Danyel, të cä wek e tïŋ ke kääc të cïï en duëër kɔ̈ɔ̈c, (Raan kuen në ye cök ë piŋ eenë!) Ke kɔc nu Juda ë ke kɔt ke ke lɔ ë kuurdït yiic:
Go puk nɔm an, “Yɛn cie raandun, ku yɛn cie raan de kɔckuön ke ater. Yɛn ee bɛ̈ny ë rem de tɔŋ ë Bɛ̈nydït.” Go Jocua rɔt cuat piny, ke jam ke gut e nyin piny, lɛ̈ŋ lueel an, “Yɛn awundu bɛ̈ny. Eeŋö kɔɔr kë luöi Yïn?”