Ago tunynhial ceŋ lupɔ ɣer kääc në kiir nɔm, ciin cuëc ku ciin cam yaak nhial, ku kuëëŋ në rin ke Nhialic Pïïr Athɛɛr. Acä piŋ ke lueel an, “Abïï ya run kadiäk ku biäk. Të bïï yaaŋ de kɔc ke Nhialic thök, kakë kedhie abïk röt dhil kɔn looi.”
Ku yɛn kɔɔr bä tuŋ kathiëër nu ë yenɔm ŋic, ku lɔ tuŋ ë be cil yenɔm ciëën ku tɔ tuŋ kadiäk löny. Ade nyïïn ku thok, ku ee jam ke leec rɔt. Ee këde riɔ̈ɔ̈c aläl awär ka kɔ̈kkë.
Go kɔc karɛc looi ëtɛ̈ɛ̈n, në nyin ë luɔɔi duëër kek miɔ̈c ye nɔ̈k ë ceŋ gam, ku tɔ löŋ yic cuɛtë piny. Go tuŋ jɔ aa tiam në këriëëc ye looi yic ëbɛ̈n.
Abï riɛldït yök, ku acïï bï aa riɛlde yetök. Abï gök dïït ë riääk looi, ku abï tiam në këriëëc ye looi yic ëbɛ̈n. Abï kɔc ril ëtör riɔ̈ɔ̈k, ku riëëk kɔc ke Nhialic gup.
Ku abïk tɔŋ yiɛ̈n Nyɔŋamääl, ku abï Nyɔŋamääl ke tiaam, luɔi ee yen Bɛ̈nydït ë bäny nïïm, ku ye melik ë meliik nïïm, ku kɔc cath në yen acï ke cɔɔl, ku cïke lɔc, ku yek adööt.”