Ku të ceŋ ee bänykë piny, Nhialic de paannhial abï ciɛɛŋde looi, ciɛɛŋ cïï bï thök athɛɛr. Acïï bï tiaam, ku abï ee meliikë riɔ̈ɔ̈r kedhie taitai, ku jɔ ceŋ aɣet athɛɛr.
Ee kɔc ke pinynɔm tïŋ ke ke cie këdäŋ, Tuuc nhial nu nhial ku kɔc nu pinynɔm anukï në yeciin. Ku acïn raan duëër këde piɔ̈nde jɔ̈ɔ̈ny ku cïn raan ee kë looi dhɔ̈ŋic
Na wën cï en ɣet ee të wën nu ë Danyel ke cöt në riɔ̈ɔ̈c ku jiɛthëpiɔ̈u an, Danyel, lïm de Nhialic pïïr! Cï Nhialic ye luööi ë yïpiɔ̈u ëbɛ̈n yï lëu në kuny ë kɔ̈ɔ̈r thook?
Go Debid rɔt cuöt kɔc thiääk në yen, ku lop keek an, “Eeŋö bï gäm raan lɔ ee raan ë Pilithiinë nɔ̈k, ku dɛ̈k kɔc ke Yithriɛl yiëth në ayärdïïtë? Ku në yic, eeŋa yen ee Pilithiin kuc Nhialicë, ka duëër rem de tɔŋ de Nhialic pïïr jɔ riääc?”