20 Na wën cï en ɣet ee të wën nu ë Danyel ke cöt në riɔ̈ɔ̈c ku jiɛthëpiɔ̈u an, Danyel, lïm de Nhialic pïïr! Cï Nhialic ye luööi ë yïpiɔ̈u ëbɛ̈n yï lëu në kuny ë kɔ̈ɔ̈r thook?
Ënɔɔnë të cä wek röl de kaaŋ piŋ, ku aruöör ku thom ku lɔ̈ɔ̈r leŋ ku lɔ̈ɔ̈r dït ku agiɛɛr ku ka kɔ̈k ye gut, guötkï wenïïm piny ku lamkï kë cï käär. Na cäkï loi, ke we bï cuat ë many dɛ̈pic raantök. Yak tak de yanh duëër we kony?”
En aa guööm ɛn ee kakë aya: ku acä keek guum, ke yɛn kën yäär, në biäk ŋiɛc yɛn raan cä gam, ku aŋiɛc ëgɔk nɔn duëër en këdäŋ ŋiëc tiit kë cä kuɛ̈i yen aɣet kööl bï bɛ̈n.
Ku raan ee löŋ cï dikëdik woiyic, löŋ de luny ee kɔc lony, ku jɔ aa cool thïn ku acie raan ee piŋ ku jɔ nɔm määr, ee raan ee luɔi looi, raanë abïï thieei në luɔidɛn ee yen e looi.