Ënɔɔnë thiinë, go kɔc kadhetem bɛ̈n të lɔ rut në kal thoŋ biic de Luaŋdït, ŋɛk amuk tɔɔŋke. Ku raan tök ë keyiic aceŋ lupɔ de linɔn ku amuk këde gäär në yeciin. Gokï bɛ̈n kedhie ku kɛ̈ɛ̈ckï në yïïŋ de maläŋ kɔ̈u.
Guɔ tunynhial piŋ röl athiëc tunynhial däŋ an, “Agut cï nɛn yen bïï ee kakë, ka wën cï tïŋ ë nyuuth yic ŋoot ke ke lɔ tueŋ? Agut cï nɛn yen bïï kërɛɛcdïïtë tɔ̈u ë nyin de miɔ̈c ye nɔ̈k ë ceŋ yic? Agut cï nɛn yen bïï ë rem ë paannhial kekë tëɣeric ŋoot ke ke dum yiic?
Na wën, të rëër en ë kuur ë Olip nɔm, ke kɔcpiööcë ke ke bɔ̈ të nu yen kapäc, bïk ku luelkï an, “Lɛ̈kë wook, bï kake röt looi nɛn? Ku kë bï kɔc bɛ̈ndu ŋic ee käŋö, ayï thök de piny?”
Ku acï nyuöth keek, nɔn cïï en ee biäkden ee biäkdun yen aaye kek kakë looi, ka cï guiëër week ënɔɔnë në kɔc wään guïïr week wëlpiɛth në riɛl ë Wëidït ɣer Wëi ë tooc paannhial, ku tuucnhial ayek kakë kɔɔr luɔi woi kek keyiic.
go tuucnhial wën kadhorou bɛ̈n bei luɛɛk, tuuc muk ka ye piny riɔ̈ɔ̈k kadhorou, ke ke ceŋ lupɔ cɔl linɔn, lupɔ ɣer ë pak ee lɔ riauriau, ku acïk kepiɔ̈ɔ̈th göi ë thiönh ë adhääp.