Wek jam ke we ɣɛ̈ɛ̈c wenïïm an, “Wok cï löŋ mac në thuɔɔu ku loiku amat në paan ë thuɔɔu. Të le riääk bɛ̈n, acäk ŋic nɔn cïï yen we bï yök, në luɔi cä wek röt kan në tör ë wël ku mɛth ke bï we gël.
“Ku wɛ̈ɛ̈t ke melik de Athiriya abïk remdïït ë tɔŋ guiir, bï kek lɔ thɔ̈ɔ̈r. Tök në keyiic abï ban aläl cït amool, ku abï ɣään cï gël de kɔc ke aterden luöi tɔŋ.
Në biäk pel en, abï tiam në täŋdɛn racic. Abï rɔt lɛɛc, ka abï kɔc juëc riɔ̈ɔ̈k ke ke cïï lɛ̈k. Ku abï teer aya kekë melik dïït ë kɔc kedhie, ku abïï dhil riɔ̈ɔ̈k në riɛl cie riɛl de raan.
Bɛ̈nydït Nhialic de rɛm Raan ee piny jak, abï lɛ̈ɛ̈ŋ ëbɛ̈n, ku dhiau kɔc cieŋ piny kedhie ëbɛ̈n. Ee pinynɔm ëbɛ̈n miaakic nhial cït apiöŋ de Kiir, ku tɔ piny riŋ cït Kiir de Rip,