Ago wɛ̈ɛ̈t ke Jakop ee kakë looi kedhie cït man cï ye lɛ̈k keek. Ago Jothep ke gäm abëël ee käŋ dhëëth cït man cï melik ë lɛ̈k en. Ku gëm keek ka bïk lɔ cam kueer.
Duökï röt bï ya thiëk në ee juöörkë ku cäkï ciɛɛŋden dɔmic, ku duökï kajuëcken kɔɔr taitai, ke we bï riɛl ku bäk kapiɛth ke ee pinyë cam ku bï mïthkun piny lɔ̈ɔ̈k lak aɣet athɛɛr.
“Na cï raan raan rëër kek gäm wëu muk keek, ku nɔn ee kek ka de naamden, ku cï ke lɔ kual tëde raan rëër kek, ku cï cuɛ̈ɛ̈r dɔm, ke cool ë cuɛ̈ɛ̈r keek raanrou.
Yïn cä bï kɔn pɔ̈l ku cä yïn nyuth kokdepiɔ̈u. Yïn bä luöi këtuc në biäk de karɛckuön cï looi, ago jɔ ŋic nɔn ee Yɛn Bɛ̈nydït, ku ee Yɛn ee raan ee kɔc luöi këtuc.”
Në lööŋ cït ee kakë yiic, duökï kokdepiɔ̈u ee nyuɔɔth, kuöm abï ya, pïïr ee nɔm pïïr, ku nyin ee nɔm nyin, ku lëc ee nɔm lëc, ku ciin ee nɔm ciin, ku cök ee nɔm cök.
Kɔc ke Yithriɛl acïk wööc! Acïk män cä mat wokë keek dhoŋ kɔ̈u, män wään cä lɛ̈k keek an dötkï. Acïk ka kɔ̈k nööm në ka wään cä kuöm riääk. Acïk keek kual, ku matkï keek në kaken.
Ago Debid kɔcke yɔ̈ɔ̈k an, “Nämkï tɔɔŋkun, agokï tɔɔŋken nööm, ku tɛ̈ɛ̈u Debid tɔŋde aya, kë cït bot kaŋuan ke kɔc acïk bɛ̈n lɔ në Debid, ku dɔ̈ŋ bot kaarou ke kɔc në käŋ lɔ̈m.