Go lïm ë Jothep lɛ̈k keek an, “Këdun acä gam, ku raan lan abïny yök tëde en yetök, yen abï ya lïmdï. Yɛn cïn këdï yic thïn wokë kɔc kɔ̈kë. Abïk jäl në nɔm lääu.”
Ku eeŋö däŋ duɛ̈ɛ̈r bɛ looi, ku yɛn ë rɔ gäm wää në biäk ë meth. Acä lɛ̈k en an, na kɛ̈n meth lɔ bɛ̈ɛ̈i ciëën, ke gääk abï tɔ̈u ke yɛn në pïïrdï yic ëbɛ̈n.
Na wën aa tïŋ Debid tunynhial wën näk kɔc, go lɛ̈k Bɛ̈nydït an, “Ee yɛn ë loi kërac. Ee yɛn cï awäc looi. Eeŋö cïï ë kɔc kuany nyïïnkë looi? Yïn duëër ya luöi këtuc wokë kɔc ke dhiëndï.”
Ku aduɛ̈ɛ̈r lueel ë yapiɔ̈u an, adï miɛt piɔ̈u tëë ya ye guöp dɛ aciɛɛn bï ya cieec ë Kërtho nɔm në baŋ de mïthëkɔckuɔ, kɔc rɛɛn wok në dhiënh ë dhiëëthë wook.