Ago wɛ̈ɛ̈tke guëër ë yelɔ̈ɔ̈m, ayï duetke, bïk bɛ̈n luk piɔ̈u. Go kɛ̈n gam në luk. Go lueel an, “Yɛn bï mɛnhdï dhiëëu agut të bän lɔ paan ë thuɔɔu.” Ku ŋoot ke dhiëëu Jothep wënde.
Go Jakop lɛ̈k keek an, “Mɛnhdï acä bï tɔ lɔ ke week, ee yen ë dɔ̈ŋ yetök në man nɔm. Mänhë ka wään cï thouwë. Na jɔ dɛ kërɛɛc lɔ ye yök kueer? Acä bï lëu, yɛn cï dhiɔp. Na de kë lɔ rɔt looi, wek bï ya tɔ lɔ paan ë thuɔɔu ë dhiën ë piɔ̈u.”
Ku dhiënëpiɔ̈u bɔ̈ tëde Nhialic ee puŋdepiɔ̈u bɛ̈ɛ̈i, ke bï raan kony wëi, ku acïn raan bï rɔt gɔ̈k ë ye: ku dhiënëpiɔ̈u bɔ̈ në piny nɔm ee thuɔɔu bɛ̈ɛ̈i.