Ago Jothep lɛ̈k en an, “Ei, acie yeka! Yɛn cïï kë cït ee kënë duëër kɔn looi ë caaŋdï! Raan ë jɔt abïny yetök yen abï ya lïmdï. Ku kɔc kɔ̈kë abïk kenïïm puɔ̈k wuönden ke cïn kërɛɛc yök keek.”
Goku puɔ̈k nɔm yïn an, ‘Wääda anu ku ë dhiɔp, ku wo de nïïm mänhëdan koor. Wën ë dhiëëth wääda ɣɔn cï yen dhiɔp. Ku mänhë ee mɛnhë ë thou. Ka ee yen acï döŋ yetök ke pïïr në man nɔm. Ku anhiɛɛr ë wun en guöp arëët.’
Na wën ke melik ë jɔ guöp guɔ ŋɛɛr në jiɛthëpiɔ̈u. Ku le ɣön tɔ̈u ë kal ë wut nɔm ku dhiɛɛu. Ku të wën le yen go dhiau arëët, “Wëndiën Abthalom, wëndiën Abthalom! Aŋuɛ̈ɛ̈n na ë yɛn ë thou në yïn. Wëndiën Abthalom wëndï, wëndï!”
Cakaa de raan kɔɔr bïï yïn nɔ̈k, ke wëi ke Bɛ̈nydï abïk yïn tiit në kɔc pïïr ë tök, në riɛl de Bɛ̈nydït Nhialicdu. Ku wëi ke kɔc ke aterdu abï keek riëër wei cït man ë dön nu ë thieec thok.