Ago Jothep lueel, an, “Nhialic ë ya tɔ mär nɔm në karɛc wään guööm keek, ku tɔ ya mär nɔm në baaida ayadäŋ.” Go wëndɛn kɛ̈ɛ̈i cäk an Manatha (acï ya tɔ Mär nɔm).
Na wën ke Gad jɔ lɔ tëde Debid ku lɛ̈k en an, “Ee kënou yen bä dɔm? Cɔŋ de run kadiäk tëde yïn wekë pinydun? Ku nɔn bï kɔc ke aterdun week cop në pɛ̈i kadiäk? Ku nɔn ee jɔŋ tuc thok bï we nɔ̈k ë nïn kadiäk pinydun? Tak ee kënë yic apiɛth. Ku jɔ tök meek ee kake yiic, kë bä lɔ lɛ̈k Bɛ̈nydït.”
Go tiët cɔl Elija raan ë Ticibe në Giliyad lɛ̈k melik Aɣap an, “Alɛ̈k yïn në rin ke Bɛ̈nydït, Nhialic pïïr de Yithriɛl ya luööi, an abï ciën deŋ ku cïn thäc në ee runke yiic agut të bän e lueel.”
Na wën ke Elica ë yöök tiiŋ wun ë Cunem tiiŋ ɣɔn cïï yen wënde tɔ pïïr an bïï jäl kekë baaidu lek wun däŋ, në luɔi bïï Bɛ̈nydït cɔk tuööc ee pinyë, ku abï tɔ̈u në run kadhorou
Raan ëbɛ̈n tɔ̈u ee pinyë raan kɔɔr athiɛɛi, abï aa thieei, në Nhialic Adöt. Raan ee gutguut lueel, ee kuëëŋ në rin ke Nhialic yic. Agööth thɛɛr, abïk lɔ ku märkï kɔc nïïm.”
Ku wek lɛ̈k yic an, Diëër abɛɛr juëc aake nu paan ë Yithriɛl ɣɔn nu Elija, ɣɔn cï tënhial thiöök ë run kadiäk ku pɛ̈i kadhetem, ku nu cɔŋ dït ë piny nɔm ëbɛ̈n.