Nhialic ë raan bɛ̈n ciɛɛc biic, ku tɛ̈ɛ̈u cerubiim domde thok baŋ të lɔ aköl amiäk, në abätɛ̈ɛ̈u riau. Abätɛ̈ɛ̈u wïïl röt ke ke cï rɛ̈ɛ̈r tëtök, ke ke bï tim de pïïr tiit, ke cïn kë bï bɛ̈n në yelɔ̈ɔ̈m.
Ku ënɔɔnë kɔc ke dhiën acïk kenïïm puɔ̈k ɛn, ku keek acïk lɛ̈k ɛn, an bɛ̈ɛ̈i mɛnh cï mänhë nɔ̈k ke bïk bɛ̈n nɔ̈k, në kë cïï yen mänhë nɔ̈k. Ku na lek ee kënë looi ke yɛn bï döŋ ke ya cïn nɔm meth. Abïk aŋäthdï jɔ riɔ̈ɔ̈k, ku jɔkï monydï tɔ tɔ̈u ke cïn nɔm wën bï rin ke monydï lɔ̈ɔ̈k tɔ pïïr.”
Në biäk de ee kënë, abïk riäär ëthiäu cït man ë ruu amiäk. Ku dapkï tɛŋ cït thäny amiäk. Ku cïtkï ayiɛl të wiiuwë rap në yiɛɛuwic. Ku cïtkï tol kuël rɔt bei në awëërnyin.
“Ku në biäkdun wek kɔc cï döŋ ke we pïïr, yɛn bï riɔ̈ɔ̈cdït tääu në wepiɔ̈ɔ̈th piny de kɔc dɛ wek ater. Cakaa röl de yïnh ë tim gɔp ë yom abï keek tɔ kɔt. Abïk kat cït man ë ka kɔt në tɔŋ, ku abïk aa wïïk, cakaa cïn raan cop keek.
Na ëlë, ka bï kɔc yɔ̈ɔ̈k aya kɔc nu ë baŋ cam an, ‘Jälkï të nuö yɛn, wek kɔc de gup aciɛɛn, lakï mɛɛc, many ë dëp athɛɛr, many cï looi në këde jɔŋdït rac kekë tuucke!
“Bɛ̈nydït abï week thiäi piny në juööriic ëbɛ̈n, gɔl në piny thar biäkë leer ë biäkë, ku ëtɛ̈ɛ̈n we bï yiëth ë loi në tiim ku kur aa luööi, yiëth kɛ̈nkï keek kɔn lam ayï kuarkun.