17 Go Jakop riɔ̈ɔ̈c ku lueel an, “Ee të dïït ë riɔ̈ɔ̈c cït ŋö ë tënë! Tënë guöpde ee ɣön ë Nhialic acie të däŋ pei. Ku tënë ee kal thok, kal ë paannhial.”
Go Jakop pääc ɣɔn amiäk aduduur, ku nööm kuurdɛn ë thïïr en enɔm, ku ciëp thar piny, tɔ kääc ke ye mën. Ku wɛ̈l nɔm miök.
Ku kuur cä tɔ ye mënë, abï ya ɣön ë Nhialic. Ku në ka cï Bɛ̈nydït gäm ɛn yiic kedhie, abä puɔ̈k nɔm töŋ thiëër ë käŋ.”
Go bäny ke kake Nhialic luɔi de läm tɔ kääc në biäk cïï luän de dhuëëŋ ë Bɛ̈nydït ɣön ë Nhialic thiɔ̈ɔ̈ŋic.
Nhialic arïïuwë të bïï yen tëɣeric, Nhialic de Yithriɛl! Ee riɛl ku dït gäm kɔcke. Pianykï Nhialic!
Go Nhialic lɛ̈k en an, “Duk bɔ̈ tëthiɔ̈k. Bɛ̈ɛ̈iyë warku bei ë yïcök, në luɔi kɛ̈ɛ̈c yïn tëɣeric.
Ee Yɛn Nhialic de kuarkun, Nhialic de Abraɣam kekë Yithaak ku Jakop.” Go Mothe riɔ̈ɔ̈c luɔi bï yen Nhialic woi, go yenyin kum.
Ye rɔt tiit të le yïn ɣön ë Nhialic. Ye lɔ ëtɛ̈ɛ̈n ke yï bï wëët, yen aŋuän në miɔ̈c de kɔc piɔlpiɔ̈ɔ̈th, kuc nɔn ye kek karɛc looi.
Na wën, aacï kɔcpiööcë e piŋ, ke ke gut kenïïm piny, acïk piɔ̈ɔ̈th päu.
Na wën, ke tunynhial ë Bɛ̈nydït tul ë kelɔ̈m, ku jɔ dhuëëŋ de Bɛ̈nydït piny riaau ë kekëc: agokï riɔ̈ɔ̈c arëët:
Go kɔc lɔ biic lek ke cï looi tïŋ, gokï bɛ̈n të nu Yecu, ku yökkï raan wën cï jɔɔk rac jäl ë yeguöp, arɛ̈ɛ̈r ë Yecu cök, ke ceŋ lupɔ, acï nɔm piath, agokï riɔ̈ɔ̈c.
Ku na cä gääu, ke yïn bï täu bï raan dhil aa tɔ̈u ɣön ë Nhialic ŋic, yen aye ɣön ë Nhialic pïïr, ku ye mën ee yic ku ye yic thar.
Ku ënɔn cïï wo jɔ dɛ Bɛ̈nydïït ë kake Nhialic nu ë ɣön ë Nhialic nɔm.
Kööl bï löŋ gɔl ë guiëër ɣön ë Nhialic kï, cï bɛ̈në: ku të cï e kɔn gɔl ë wook, ku kë bï kɔc yök rial bï ciët ŋö kekë kɔc ee wëlpiɛth ke Nhialic rɛɛc piŋ?
Na wën, aa cä ye tïŋ, ke ya jɔ wïïk ë yecök cït man ë kë cï thou. Go ciin cuënyde tääu ë yaguöp, yöök ɛn, an, “Du riɔ̈ɔ̈c: yɛn ee tueŋ, ku ya ciëën.
Go ë Manowa lɛ̈k tiiŋde an, “Wook cï jɔ thou, në baŋ cï wok Nhialic tïŋ!”