Na wën ke Debid ë jɔ amatnɔm ëbɛ̈n yɔ̈ɔ̈k an, “Lɛ̈kkï Bɛ̈nydït Nhialicdun thieithieei!” Ago amatnɔm ëbɛ̈n Bɛ̈nydït Nhialic de kuarken lɛc nɔm, ku jɔkï kenïïm guöt piny, në riëëu rïïu kek Bɛ̈nydït ku melik aya.
Go Melik Ɣedhekia kekë bäny ke baai, gokï Lebai yɔ̈ɔ̈k bïk Bɛ̈nydït piɔɔny ë diɛt ɣɔn thɛɛr gɛ̈ɛ̈r ë melik Debid kekë Athap monydaai. Go kɔc kedhie ket ke ke mit piɔ̈ɔ̈th ku tukkï kemiɔl ku lɛmkï Nhialic.
Go Edhera lueel an, “Lɛckï Bɛ̈nydït, Nhialic dït!” Go kɔc kecin jat nhial kedhie, gamkï an, “Amiin! Amiin!” Ku guŋkï ke ke läŋ abïk piny jak në kenïïm.
Ke lɛ̈kkï keek an, ‘Ee miɔ̈c ë Winythok ye wok Bɛ̈nydït door, në baŋ cï En ɣöötkuɔ winythook ɣɔn piny ë Rip, ku pɛ̈l wook, ku nɛ̈k kɔc ke Rip.’ ” Go kɔc ke Yithriɛl kemiöl tuk ku lɛ̈ŋkï.
Na wën, acï Gidiɔn nyuöth de raan piŋ ku kë lueel nyuöth, go yemiɔl tuk ku lɛm Nhialic, ku puk rɔt kɔc ke Yithriɛl tɔ̈u wutic ku lëk keek an, “Jatkï röt Nhialic acï rem de Midian tääu në wecin bäk ke tiaam!”