Na wën aa tïŋ Debid tunynhial wën näk kɔc, go lɛ̈k Bɛ̈nydït an, “Ee yɛn ë loi kërac. Ee yɛn cï awäc looi. Eeŋö cïï ë kɔc kuany nyïïnkë looi? Yïn duëër ya luöi këtuc wokë kɔc ke dhiëndï.”
Wën melikden abï aa raan ë jurden guöp, ku bɛ̈nyden abï aa bɛ̈n ë kɔcken yiic. Abï aa bɛ̈n tëde Yɛn të cän ye cɔɔl, ku eeŋa duëër bɛ̈n ë Yalɔ̈ɔ̈m ke kënë cɔɔl?
Go Mothe yenɔm guöt piny kekë Aron lɛ̈ŋkï luelkï an, “Acie yen Nhialic, yïn aye Nhialic de pïïr de këriëëc ëbɛ̈n. Bä akutnɔm dïït ë kɔc nɔ̈k në baŋ de kërɛɛc ë raan tök?
Jɔku lɔ në Nhialic lɔ̈ɔ̈m në piɔ̈n cïnic ruëëny, ku lokku në gäm adöt cï we waak piɔ̈ɔ̈th abuk piɔ̈ɔ̈th lɔ wai ke cïn kërɛɛc ŋïcku röt në täŋda yic ëbɛ̈n ku cï wook juɔɔl në pïïu lɔ top.