14 Go Nhialic lueel an, “Kake ɣɛɛr ë ke bɔ̈ në gëlgël paannhial, ke ke bï aköl pääk kekë wakɔ̈u. Ku bïk akööl aa nyuɔɔth, ku nyoothkï run, ku nyoothkï mäi, ku rut ku ruël röt gɔl
Agut të bï piny nɔm lɔ, abï dɛ akööl ke cum, ku akööl ke tëm, ku acïkï kɔ̈ɔ̈th bï bɛ tɛɛm, ayï akööl ke liɛɛr, ku akööl ke tuöc, ku mɔ̈i ayï rut, aköl ku wakɔ̈u, kakë kedhie acïkï kɔ̈ɔ̈th bï bɛ tɛɛm ananden.”
Tïŋ tënhial! Eeŋa cak kuɛl ye tïŋ? Raan ee keek wët bei cït rem de tɔŋ, aŋic yek dï ëtɛ̈ɛ̈n ku aye ke cɔɔl ëtök, tök në rin! Riɛlde adït arëët, acïn töŋ liu në ke yiic!
Bɛ̈nydït ë aköl bɛ̈ɛ̈i bï ɣɛɛr looi aköl, ku pɛɛi ku kuɛl bïk aa riau wakɔ̈u. Acï wɛ̈ɛ̈r tuökic nhial ku tɔ apiöök wuur, rinke acɔl ke Bɛ̈nydït de rɛm.
Acïï Bɛ̈nydït Awärjäŋ lueel an, “Kueer nu në biäk lɔ aköl amiäk abï tɔ̈u ke guöör thok në akööl ke luɔi yiic kadhetem, ku abï aa liep në kööl ë Thabath, ku në kööl ë dhuëëŋ de Wil ë Pɛɛi.
Nhialic yen aa cak kuɛl kedhie, kuɛl lɔyok, ku ciëër ë run ë piny. Ee wakɔ̈u puk tɔ ye aköl, ku puk aköl ke ye wakɔ̈u. Ee pïïu ke wɛ̈ɛ̈r cɔɔl, ku piɛɛk keek biic në tiɔp nɔm. Rinke acɔl ke Bɛ̈nydït.
Ku të cä wek nhial lieec ku tiëŋkï akɔ̈l kekë pɛɛi ku kuɛl, ku ka nu nhial kedhie, duökï röt bï tɔ them, aguɔkï keek lam. Acïï Bɛ̈nydït Nhialicdun keek gäm juöör kɔ̈k ë pinynɔm bïk keek aa lam.
Na wën, ke ya jɔt anyin, të wën kuek en adöŋ ee kek dhetem bei, go piny rɔt niɛŋ arëët, go akɔ̈l cuɔl ëcut, cït cuaal cï cuëëc ë nhïm col, ku jɔ pɛɛi ciët riɛm liŋliŋ.
Na wën, ke tunynhial ee kek ŋuan koth kaaŋde, ku jɔ baŋ töŋ de akɔ̈l yup, baŋ wën ee kek diäk, ku yup baŋ töŋ de pɛɛi, ku baŋ töŋ de kuɛl, baŋ wën ee kek diäk, ago baŋ töŋ ë keek ago cuɔl, baŋ wën ee kek diäk, go piny cuö ɣer aköl ë baŋ töŋ de baŋ wën ee kek diäk, ayï wakɔ̈u ayadäŋ.
Go adhum thuth cïï thar tiëc tueer thok, go tol rɔt mɔc nhial ë adhumic, cït man ë tol ë manydïït dɛ̈p ëjaŋjaŋ, go akɔ̈l tɔ col ayï nhial në baŋ de tol ë adhum.