“Loi kë ye manyëalath cäp thar thïn në adhäm awai. Ku loi thar piny ayï guöpde në adhääp tei. Ku loi kakë kedhie, ayï abïïnyke, ayï akenke ke ke rɛk në yen ëtök.
Ku këër ëbɛ̈n në ee kërkë yiic kadhetem, abï nɔm dɛ aken ke wal në abïïny yiic kadiäk ke ke cï kiëët në këriëëcden ëbɛ̈n cït man akɛɛn ë tim cɔl almon.
Ku loikï abïïny kaarou, abïïny cït man akɛɛn de almon. Ku ë ke deyiic akɛɛn, ku ŋol në kër kɔ̈ɔ̈th kedhie, kër këër bei në kë ye manyalath cäp thar thïn.
Ee jɔ riɔ̈ɔ̈c në lɔ në ɣään thöny, ku ye riɔ̈ɔ̈c në cäth ë kuɛɛriic, ku ee nɔm biöör ke luɔu cït tim alemon cï gaak moc, ku cït gɔn cath ke thuet rɔt, ku mɛ̈l në ka yepiɔ̈u ke kɔɔr ëbɛ̈n, raan alɔ ɣön bïï lɔ cieŋ athɛɛr. Ku ëtɛ̈ɛ̈n kɔc ë dhiau abïk piny wil ke ke dhiau ë kuɛɛriic.
Na ɣɔn amiäk, ke Mothe ë lɔ në Paanyic. Go thieny de Aron lɔ yök acï nyok, thieny de Lebai. Yök acï nyok, ku moc gaak, ku ŋol, ku mïth kɔ̈k ke almon acïk buɔ̈ny.