Yïn cï kërɛɛcdïït wär kërɛɛc ë kɔc ë cï kɔn aa bäny në yïnɔm tueŋ looi. Yïn ë Ya rɛɛc ku tɔ Ya göth në këde yanhduön cï looi, ku wënh cï thɔ̈ɔ̈th bä ya lam.
Ku luɔi ee wok mïth ke Nhialic, ka cïï piɛth luɔi duëër wok e lueel an, Nhialic acït man ë adhääp, ku ateek, ku kuur, kë ye kɔc cuëëc ëtëët ku në cäp ee raan cak.
Ku tiëŋkï aya ku piɛŋkï, nɔn cï Paulo kɔc juëc wëŋ ku yɛl keek wei, acie Epetho etök, ee piny de Athia nɔm ëbɛ̈n, aye keek yɔ̈ɔ̈k an, ka ye cuëëc ë kɔc cin, acïkï ee Nhialic.
‘Aciɛɛn de Nhialic abï tɔ̈u ë raan yeth, raan ee yiëth looi në kuur, ku tim, ku wëëth, ku ye keek lam në cuëër, Bɛ̈nydït aman läm de yiëth.’ “Ku abïï kɔc kedhie jɔ bɛ̈ɛ̈r an, ‘Amiin!’
Go wëu pɔ̈k nïïm man, ago man lueel an, “Në luɔi bän aciɛɛn pëën ke cïï lööny ë wëndï guöp, yɛn bï gutguut looi, ku gäm ee wëukë Bɛ̈nydït. Tim de yath abïï guaŋ ku kum kɔ̈u në ateek. Ku ënɔɔnë yɛn bï wëukë bɛ pɔ̈k nɔm yïn.”