Ku ayek wëu gam ke ke cïï kɔ̈ɔ̈r aŋuëk, ku acïï ke duëërë gäm kumthok, ciɛ̈k en raan cïn guöp awäc thok. Raan ee ka cït ee kake looi kedhie abï aa kony.
Ade diëër abɛɛr juëc pinydun, diëër wär liɛɛt ë wɛ̈ɛ̈r yɔu. Yɛn ee dhuökkun nɔ̈k ke ke kor, ku ta märken nuan. Aya keek yuöp piny ëthiäu në tɔ̈ɔ̈k ku riɔ̈ɔ̈cdït.
Na cï raan tök nyin kuany në kɔc wundun yiic, ku acïn luɔi lëu en rɔt në weyiic, kuɔnykï cït man duëër wek raan lei kony ku nɔn ee kaman, aŋoot ke rɛ̈ɛ̈r në weyiic. Duökï kajuëc nöm tëde yen, yak riɔ̈ɔ̈c ë Nhialicdun, ago raan wundun ŋoot ke rɛ̈ɛ̈r ë weyiic.
Yak miööc, ke we bï aa miɔɔc, we bïï kɔc yiëk yöth käŋ në kë cï thiäŋ, ku cï cook, ku cï yiek, abï nɔm lɔ wei. Thëm thëm wek kɔc käŋ yen abï kɔc bɛ thëm week aya.”
Wek duëër aŋuëk aa kɔɔr të cä wek käŋ dhën alɛi, ku acie ka cäk keek dhën kɔckuön ke Yithriɛl. Riëëukï ee löŋë, ku Bɛ̈nydït Nhialicdun abï këriëëcdun ëbɛ̈n, kë lak looi thieei yic piny lak nöömë.
“Të cä wek gutguut lɛ̈k Bɛ̈nydït Nhialicdun, duökï këduön cä wek gutguut lueel be pɔ̈l, Bɛ̈nydït abï kë cï yïn gutguut lueel mukic, ku abï aa kërac të kën wek gutguut döt.