Ku ye ke tɔ guiir luŋ ë kɔc ë cieŋ, ye keek tɔ guiir jiɛɛm piɔliic kedhie kapäc. Na de jam rilic ke bïk aa yiɛ̈n yïn. Ku ëtɛ̈ɛ̈n, abï ŋuɛ̈ɛ̈n ë määth, abïk yïn aa kuɔny në luɔiduön dïïtë.
Ku të guiɛɛr wek löŋ, yak kɔc kiëët nïïm kedhie, ku duökï kɔc ee pɔ̈ɔ̈c yiic, cakaa raan yïndï ë cïn raan ya wek riɔ̈ɔ̈c ë yen në biäk ee guiëër ë löŋdun bɛ̈n tëde Nhialic. Ku bɛ̈ɛ̈ikï gööny rilic tëde yɛn ku abä keek bɛ̈n guiir.’
“Ku akööl kɔ̈k, wël kɔ̈k abïk yiic riɛl në baŋ bï raan ë löŋ guiir ë wuötkuniic ye lëu në guiɛɛr, cït man de lööŋ kɔ̈k ke kake kɔc, ku nɔn ë bɔ̈t, ku lööŋ ke pɛ̈ɛ̈k de raan ë näk ku raan ë kur. Të cï ee kënë rɔt looi, lakï të töŋ de läm, të cïï Bɛ̈nydït Nhialicdun lɔc,