20 Ku koth rɛm kɔ̈kë kaarou tuŋken, ku näkkï töny, ku mukkï kuthyuuiken ë cin ciëmken, ku mukkï tuŋken bïk ë kooth në cin cuëëcken, ku jɔkï kiɛɛu moc an, “Abätäu ee këde Bɛ̈nydït ku ee këde Gidiɔn!”
Bɛ̈nydït guöp abï bɛ̈n piny paannhial në kiɛɛu, ku në röl ë bɛ̈ny nu ë tuucnhial nïïm, ku kaaŋ de Nhialic, go kɔc cï thou në Kërthoyic agokï röt kɔn jɔt:
Në biäk de Abel nɔm gäm de yic aŋäth, go Nhialic miɔɔc në miɔ̈c ŋuän awär miɔ̈c ë Kain. Abel acï Nhialic bɛ̈n gam kekë miɔ̈cde, ku gämde aŋoot ke cɔɔl rinke, na cakaa nɔn cïï yen thouwë.
Ago bäny ke kake Nhialic kɛŋ kooth. Na wën, aa piŋ kɔc kɛŋiic, ke ke kiu aläl. Go kal ë pänydït wïïk. Ku lɔ rem de tɔŋ wut ke cïn kë be ye gël nɔm, ku rum wut.
Bäny ke kake Nhialic kadhorou, ë ke ye cath në athänduŋ de mät nɔm tueŋ ke ke muk kɛŋ. Ku në kööl ye akööl dhorou, ke we wil pänydït piny raandhorou wekë remduön ë tɔŋ, ku lɔ bäny ke kakë Nhialic ke ke koth kɛŋ.
Ago Thaulo remdɛn ë tɔŋ tɛ̈ɛ̈kic në tuuŋ kadiäk në ee wɛ̈ɛ̈rë yic. Na ɣɔn amiäk adurduur, ke ke mook kɔc ke Ammon piny. Na wën aacï akɔ̈l kɔ̈ɔ̈c cil ke ke näk kɔc juëc aläl në keyiic. Ago kɔc cï döŋ ë keyiic jɔ aa kat ke ŋɛk ë cök enɔm tëde pei.