Ku tëthiin ye piny bɛ̈n ke ruuwë, ke Bɛ̈nydït ë luit rem de tɔŋ ë Rip ke nu në mën de biöl ë macic, ku nu në mën de piööl ë luätic, go ke tɔ riɔ̈c arëët.
Na kuɔɔth kaaŋ, wokë kɔc rɛ̈ɛ̈r në yɛn kedhie, ke we koth tuŋkun ayadäŋ në paany këc biäkkë ku biäkkë wedhie, ku mɔckï kiɛɛu an, ‘Ee këde Bɛ̈nydït ku ee këde Gidiɔn!’”
Ku koth rɛm kɔ̈kë kaarou tuŋken, ku näkkï töny, ku mukkï kuthyuuiken ë cin ciëmken, ku mukkï tuŋken bïk ë kooth në cin cuëëcken, ku jɔkï kiɛɛu moc an, “Abätäu ee këde Bɛ̈nydït ku ee këde Gidiɔn!”