Ku ëtɛ̈ɛ̈n, ë kɔcke bɛ̈n lɔ tɛ̈ɛ̈kiic, ku geeukï kɔc piny, ku mookkï ke piny wakɔ̈u, agokï ke tiaam. Ku copkï ke agut cï Koba nu të lɔ rut në Damathko.
Ku jɔ rem de tɔŋ tuɔɔc biic në kuut kadiäk, në Jowap kekë mänhë Abicai wɛ̈ɛ̈t ke Dheruia, ku Yitai raan de Gath, raan ë keyiic aa wat kuut de kɔc. Go ë melik lɛ̈k kɔcke an, “Yɛn bï lɔ wo week guöpdï.”
Na wën, acï Gidiɔn nyuöth de raan piŋ ku kë lueel nyuöth, go yemiɔl tuk ku lɛm Nhialic, ku puk rɔt kɔc ke Yithriɛl tɔ̈u wutic ku lëk keek an, “Jatkï röt Nhialic acï rem de Midian tääu në wecin bäk ke tiaam!”
Ago Thaulo remdɛn ë tɔŋ tɛ̈ɛ̈kic në tuuŋ kadiäk në ee wɛ̈ɛ̈rë yic. Na ɣɔn amiäk adurduur, ke ke mook kɔc ke Ammon piny. Na wën aacï akɔ̈l kɔ̈ɔ̈c cil ke ke näk kɔc juëc aläl në keyiic. Ago kɔc cï döŋ ë keyiic jɔ aa kat ke ŋɛk ë cök enɔm tëde pei.