15 Ëtɛ̈ɛ̈n gokï kɔ̈ɔ̈c bïk niin ë Gibia. Agokï lɔ ku nyuckï wutic cil ke ke lɔ̈ŋ, ku acïn raan cï keek lɛɛr paande bïk lɔ niin thïn.
yɛn aa cïï cɔk nɔ̈k, aguɔkï a miɔɔc ë këcam, yɛn aa cï yal, aguɔkï ya tɔ dëk, yɛn aaye kaman, aguɔkï ya tääu ɣöt,
yɛn aaye kaman, ku wek ë kën ɛn gäm ɣöt, yɛn aa cïn kɔ̈u lupɔ, ku wek ë kën ɛn gäm lupɔ ciɛŋ, yɛn aa tök, ku kɛ̈nkï ya neem.’
Ku duökï nyuuc de kamaan päl, yen këpiɛth ë looi ë kɔc ɣɔn thɛɛr ka, ɣɔn loor kek tuucnhial nïïm ku nyuuckï ke, ke ke kuckï.
Agokï lɔ tueŋ aɣet abï akɔ̈l lɔ piny ë Gibia wun ë Benjamin.
Na ɣɔn thëën ke monydït bɔ̈ tëdɛn ë luɔi domic, aa rɛ̈ɛ̈r në Gibia ëtɛ̈ɛ̈n, në piny ë kuur de Eparaim.
Agokï bɛ̈ɛ̈r, an, “Wok aake cï lɔ Bethleɣem de Juda, ku wok puk röt baai piny ë kuur de Eparaim kɔ̈u të ciɛŋ. Yɛn aacï lɔ Bethleɣem ë Juda ke ya lɔ luaŋ de Bɛ̈nydït. Ku ënɔɔnë acïn raan cï wo jɔt leer wook paande lok niin.
Go Lebai mony wään cïï ë tiiŋ mɔ̈thde nɔ̈k jɔ bɛ̈ɛ̈r an, “Yɛn wokë tiiŋ mɔ̈thdï, wok aacï lɔ Gibia wun de Benjamin buk lɔ niin thïn.