Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Aa ye këdï piɔ̈ndï yen aa tɔ yen guöm, thonde aaye miɔ̈c näk bï päl de awɛ̈ɛ̈c bɛ̈ɛ̈i. Ka yen abïï kuatde tïŋ, abï pïïr ë run juëc aläl, ku në kueerde këdiën kaar abï tiam.
Ka yen abä gäm riëëu, në adhuëëŋ yiic kɔc rilku. Acï wëike gam në piɔ̈nde ëbɛ̈n ku rɔm thon de kɔc ee karɛc looi. Acï të de kɔc juëc ee karɛc looi nööm, ku lɛ̈ŋ në biäk bïï ë keek päl karɛcken.”
“Yen acï kuur ku acï bɛ̈n guum ke koor rɔt piny, acïn jam töŋ cï lueel. Acït nyɔɔŋ amääl le tem röl, ku cït amäl tem ë nhïm në yeguöp, acïn wɛ̈t töŋ cï lueel.