“Ku yɛn bï wëi ke kokdepiɔ̈u, ku lɔ̈ŋ luööŋ në käu de Debid guöp, ku kɔc cieŋ Jeruthalem. Ka abïk raan cïk nɔ̈k aa dhiëëu cït ka dhiëëu mɛnh tök në man nɔm. Abïk aa dhiëëu në jiɛthëpiɔ̈u cït ka dhiëëu wën kɛ̈iden.
Go keek yɔ̈ɔ̈k an, “Wëlkï kï, wël wään cä lɛ̈k week, wään ŋuɔɔt ɛn ke ya tɔ̈u wo week an, “Käŋ kedhie abïk dhil aa yith, ka cï gɔ̈ɔ̈r në këdï ë löŋ de Mothe yic, ku tït yiic, ku Diɛt yiic.”
yen acäk nööm, të cï e yiɛ̈n week në këde löŋ cïï Nhialic lueel ë yepiɔ̈u, ku në ŋïny cï en e kɔn ŋic, aguɔkï piäät ë tim cï rïïu nɔm kɔ̈u në ciin rac, ku näkkï abï thou.
Gokï akööl lueel, akööl bï kek bɛ̈n, na wën, ke kɔc juëc ë ke bɔ̈ ɣön rëër en thïn, ago keek guiëër wël, ku lëk keek ka ke ciɛɛŋ de Nhialic, ciɛk ɣɔn amiäk aɣet thëën, anyuth keek ka ke Yecu, ë löŋ de Mothe yic ayï tït yiic aya.
Guɔ rɔt cuat piny ë yecök, an, ja lam. Go ya yɔ̈ɔ̈k, an, “Acie yen! Yɛn ee lïm wo yïn ëtök, ku ya lïm wokë mïthëkɔckun ëtök kɔc ee ya cäätɔɔ ee jam de Yecu döt: ye Nhialic lam!” Wëi ke guiëërëwël kek aye cäätɔ luel këde Yecu.