“Ku të ye kek week bɛ̈ɛ̈i ë ɣööt ke Nhialic yiic ku bäny nïïm bäny ee löŋ guiir, ku bäny ee kɔc cieŋ, ke we duökï ë diɛɛr në wël bäk bɛ̈ɛ̈r, ku në kë bäk lueel.
Go ke nieu ë yecin, an, Miɛmkï. Go ke guiëër në bïï cï Bɛ̈nydït e bɛ̈ɛ̈i bei në aloocic. Go an, “Lakkï guiëërkï Jakop kakë ayï wɛ̈ɛ̈t kɔ̈k.” Na wën, ke jɔ jäl, le tëdäŋ.
Ku yak Kërtho theek ë wepiɔ̈ɔ̈th takï ë Bɛ̈nydït. Yak cool ë cuɔc wek röt, ke we bï löŋ de raan ëbɛ̈n ŋiëc aa bɛ̈ɛ̈r, raan ee we thiëëc në këde aŋäth ŋäthkï, abäk aa bɛ̈ɛ̈r në piɔ̈nlir ku riëëu,
Na cï raan awäc luöi raandäŋ, aduëër ë Nhialic kony wëi, ku raan cï awäc luöi Bɛ̈nydït eeŋa duëër en lëu ë kuny?” Ku akënkï bɛ̈n piŋ yen kë lëk ë wun keek, në biäk cï Bɛ̈nydït Yen tak nɔn bï En keek nɔ̈k.