“Amawoou në week, wek kɔc ë löŋ gɔ̈ɔ̈r ku Parithai, kɔc de yäc aguk! We ye Wɛ̈ɛ̈r caathic ku caathkï piny nɔm luɔi bä wek raan tök tɔ puk epiɔ̈u ë wëëtdun, ku të cï en epiɔ̈u puk, ke yak tɔ ye wën ë giɛna awär week arëët!
Go yök, ku bïï Antiokia. Gokï aa guëër ɣön ë Nhialic ëtök ku thölkï ruöön tök ëtɛ̈ɛ̈n, ke ke ye kut dïït ë kɔc wɛ̈ɛ̈t. Ku kɔcpiööcë aake kɔnë tɔ ye Kërthiaan në Antiokia.
Ku ayek röt wɛ̈ɛ̈t ëŋɛɛrëguöp, ku jɔkï aa riäu lek dhiënë ku lek dhiënë, ku acïkï gup ee ŋɛɛr tei, ayek kɔc ee guak ë keliëp, kɔc ee röt gap ë luɔi de kɔc kɔ̈k yiic, agokï ka cïï piɛth aa lueel.
ku bïï lööŋ ɣäär yiic lööŋ ke kɔc cï piɔ̈ɔ̈th riääk, kɔc cïn yic cath ke keek, kɔc ee ye lueel an, Riëëu ee raan Nhialic riëëu ee kueer bï kake ŋuak nyïïn: ratë rɔt wei ë kɔc cït ee kakë lɔ̈m.
Në luɛl ë ye kek jam juëc ɣɔ̈ric lueel ë keliëp tei, në ŋɔ̈ɔ̈ŋ de ka ke yäc, ku në luɔi ë dhööm, en aye kek kɔc wëŋ, kɔc, an, bɛ̈nkï ë liŋliŋ në kɔc ee tɔ̈u ke ke wäc käŋ.
Aake jël ë woyiic, ku aake cïï raan në wook: të ë ke raan në wook, adï ŋootkï ke ke rɛ̈ɛ̈r në wook: ë luɔi bï kek lɔ gɔk nɔn ë cïï kek raan në wook keek kedhie, en aa jël kek.