an, “Wek röör, eeŋö luɔɔi wek kakë? Wok ee kɔc tei, wok kït piɔ̈ɔ̈th ë week! Ku wek guïïrku wëlpiɛth, ke we bï röt yal wei ë kaɣäär yiic cït ee kakë, ku jakï wepiɔ̈ɔ̈th wël Nhialic pïïr, Raan ë cak nhial ku piny ku wɛ̈ɛ̈r, ku ka nu ë keyiic kedhie.
Na wën, ke Judai bɔ̈ ë Antiokia kekë Yikoniom ke ke ɣet ëtɛ̈ɛ̈n: agokï kut ë kɔc wëŋ, ku biöökkï Paulo në kur, ku thelkï biic ë pänydït këc, aluelkï, an, cï yiɛ̈n thou.
ku jëlkï ëtɛ̈ɛ̈n në abël lek Antiokia, paan cï wäthii ke kɔn tɔ̈ɔ̈ŋ thïn wään an, bïk cath në dhuëëŋ de Nhialic piɔ̈u në këde luɔiden, luɔi cïk guɔ thöl ënɔɔnë.
Na wën, aa cïk nïn lɛɛr, ke Paulo yöök? Baranaba an, “Jɔku wonïïm bɛ dhuny lok mïthëkɔckuɔ bɛ neem ë pänydït yiic ëbɛ̈n të wään ee wok jam ee Bɛ̈nydït guiir thïn, ke wo bï täu tɔ̈u kek tïŋ.”