“Amawoou në week, wek kɔc ë löŋ gɔ̈ɔ̈r ku Parithai, kɔc de yäc aguk! Wek ë kɔc guöör biic ë Ciɛɛŋ de paannhial, wegup wek cie lɔ thïn, ku kɔc kɔɔr lɔ thïn acäkï ke ye päl lɔ thïn ayadäŋ.
Na wën, ke Judai ke ke këëk diëër dït diëër riëëu Nhialic, ku röör dït ke pänydït, ku riirkï kenïïm bïk Paulo yɔŋ kekë Baranaba, gokï ke cieec pinyden.
Na wën, ke Judai bɔ̈ ë Antiokia kekë Yikoniom ke ke ɣet ëtɛ̈ɛ̈n: agokï kut ë kɔc wëŋ, ku biöökkï Paulo në kur, ku thelkï biic ë pänydït këc, aluelkï, an, cï yiɛ̈n thou.
Na wën, ke Judai reec gäm, ke ke dɔm tiɛɛl, ku cɔlkï röör rac në kɔc ke thuukic, bïk ke bɛ̈n kony, gokï rem kut, abïk pänydït tɔ päl awuɔɔu ëbɛ̈n, gokï tɔŋ lɛɛr ɣön ë Jathon, akɔɔrkï Paulo kekë Thila luɔi bï kek ke bɛ̈ɛ̈i bei yïnkï ke kɔc.
Ku të cï kek ater cak ku lɛ̈ɛ̈tkï, ke Paulo teŋ lupɔde, ku jɔ keek yɔ̈ɔ̈k an, “Ë riɛmdun tɔ̈u ë weyiëth, yɛn liu thïn, ëlë ënɔɔnë, yɛn bï lɔ tëde Juöör.”
Na wën, aacï kɔc kɔ̈k nïïm riɛl, ke ke reec gäm, ku luelkï kërac në biäk de Kueer në akutnɔm ë kɔc nïïm, go Paulo jäl ë keyiic, ku tɛ̈ɛ̈u kɔcpiööcë pei, go jam wɛ̈ɛ̈r kɔc ë aköölnyïïn kedhie luaŋ de guiëër ë wël, luaŋ de raan cɔl Turano.
we ŋoot ë we tum wepiɔ̈ɔ̈th ka ke piny. Ku nɔn tɔ̈uwë tiɛɛl ë weyiic ayï ateer ayï tëŋ aa wek weyiic tek, cäkï wepiɔ̈ɔ̈th ë tuöm ka ke piny, ku cäkï ë rëër ë rëër ë kɔc tei?
Awäär ke në keny aa yɛn cool ë keny, ku riɔ̈ɔ̈c wïïr, ku riɔ̈ɔ̈c de kɔc ee kɔc luc, riɔ̈ɔ̈c ë jurda, riɔ̈ɔ̈c ë juöör, riɔ̈ɔ̈c nu ë pänydïtic, riɔ̈ɔ̈c nu ë jɔ̈ɔ̈ric, riɔ̈ɔ̈c nu ë wɛ̈ɛ̈ric, riɔ̈ɔ̈c nu ë mïthëkɔckuɔ cuɛ̈ɛ̈r yiic.
wui de kalei, näŋ de kɔc, wïn ee kɔc wit ë mɔ̈u, thuëëc de yic kërac, ku ka kɔ̈k cït ee kakë, ka ke guöp ka: ku akɛ̈n lɛ̈k week ënɔɔnë në këde kakë, acït man cän e kɔn lɛ̈k week ɣɔn në këden an, kɔc ee ka cït ee kake looi, acïkï Ciɛɛŋ de Nhialic bï lɔ̈ɔ̈k lak.