Yen tooc yïn kɔc Jopa, lek Thimon cɔɔl ee tënë, rinkɛn kɔ̈k acɔlke Petero, arɛ̈ɛ̈r ɣön e Thimon atën ee biök coŋ në wɛ̈ɛ̈r yɔu, të cï en bɛ̈n, ka bï jam ke yïn.’
Na wën, aacï kɔc teer ëteer dït, ke Petero jɔt rɔt, ku lueel an, “Wäthii, aŋiɛckï löny cï Nhialic a lɔc wään ë weyiic an, bï Juöör wëlpiɛth piŋ ë yathok, ku gamkï.
Ku ade raanpiööcë ë Jopa, tiiŋ cɔl Tabitha, yen aye Doruka ë thoŋ ë Girikii (ku cɔl ŋɛɛr në thoŋda): tiiŋë ee tiiŋ piɛth cin, ee cool ë loi luɔi piɛth, ku ye kɔc kuanynyïïn miɔɔc.
Të cï kɔcpiööcë e piŋ nɔn nu Petero ë Luda, (Jopa ee paan thiääk ke Luda), ke ke jɔ kɔc tooc kaarou, lek lɔ̈ŋ an, “Dap bɛ̈n tëde wook, cak, an, de kë gäu yïn, ke nyääŋë piny.”